สั่งตัวเองควรจะลืม ลืมเธอไป
บอกตัวเองไปยังไง มันก็ฝืน
เจ็บปวดตรงที่รักเธอ
แต่เธอเป็นของคนอื่น
เหตุและผลนั้นเกินพอให้หยุดฝัน
   * ก็รู้ทั้งๆรู้ว่าไม่ควร
     แต่เหมือนว่าในใจมันไม่ยอมรับฟัง
     ก็เลยทรมานอยู่อย่างนี้
** ทำไมต้องรักเธอ ทำไมต้องผูกพัน
    ทั้งๆไม่มีวัน มันไม่มีทางเป็นไป
    ทำไมต้องรักเธอ ไม่รู้ไม่เข้าใจ
    ที่รู้คือทำใจ...ไม่ได้เลย
เจ็บที่รักเขาข้างเดียวก็เกินพอ
แต่มันยังทรมานยิ่งกว่านั้น
ที่จำเป็นต้องเห็นเธอ
อยู่กับเขาทุกๆวัน
ยิ่งเติมซ้ำแผลในใจให้ปวดร้าว
( *,**,** )
ก็เพราะว่ารักเธอ...จนหมดใจ